“Ti je si një pemë e mbjellë pranë rrjedhave të ujit, që jep frytin e saj në stinën e vet dhe gjethja e saj nuk thahet” (Psalmi 1:3).
Kopshtarët nganjëherë sjellin një fabrikë në një vend më të mirë. Në qoftë se ajo është në një enë, ajo mund të zhvendoset lehtësisht për të marrë më shumë rrezet e diellit apo hije, e cila gjithmonë kërkon bimore. Ndoshta bimëve është gërmuar tërësisht nga rrënjët dhe transplantuar aty, ku ata mund të rriten më mirë.
Shumica e përkthimeve të Psalmit 1:3 përdorin fjalën e mbjellë. Sidoqoftë, në Biblën e zakonshme angleze, përdoret fjala "rimbjellë". Ideja është që ata që gëzojnë mësimet e Zotit, si grup ose individualisht, sillen si një pemë që është rimbjellur. Përkthimi në anglisht i Mesazhit e thotë kështu: "Ju jeni një pemë e sapombjellë në Eden, që jep fruta të freskëta çdo muaj, gjethja e së cilës nuk thahet kurrë dhe që është gjithmonë në lulëzim".
Në origjinalin hebraisht ekziston një folje "shatal" që do të thotë "të futësh", "të transplantosh". Me fjalë të tjera, pema zhvendoset nga vendi ku ishte më parë në një vend të ri, në mënyrë që të lulëzojë e freskët dhe të japë më shumë fruta. Na vjen ndërmend ajo që thotë Krishti te Gjoni 15:16: "Nuk më zgjodhët mua, por unë ju zgjodha dhe ju caktova të shkoni e të jepni fryt dhe fryti juaj të mbetet".
Paralelja është e habitshme. Jezusi na zgjodhi për frytshmëri. Por, që të rriteshim, duhej të lëviznim përpara në shpirt. Pali e merr këtë koncept duke shpjeguar se besimtarët japin fryte sepse jetojnë dhe ecin në frymën në të cilën janë themeluar. “Ashtu si e pranuat Krishtin Jezus, Zotin, ashtu ecni në të, të rrënjosur dhe të ndërtuar në të dhe të vendosur në besim, ashtu si ju mësuan, me falënderim të bollshëm” (Kolosianëve 2:7).
Faleminderit, o Atë, për të na zhvendosur nga pika e vjetër e fillimit në një jetë të re, të vendosur fort në Jezusin dhe të sigurt në Të, në Emrin e Tij lutemi. Amen.
nga James Henderson