Kur fillova të ndiqja rrugën e Krishtit, miqtë e mi nuk ishin të lumtur për këtë. Ata argumentuan se të gjitha fetë të çojnë te i njëjti Zot dhe morën shembuj të alpinistëve që merrnin rrugë të ndryshme dhe ende arrinin në majën e malit. Vetë Jezusi tha se ka vetëm një rrugë: “Ku po shkoj unë, ju e dini rrugën. Thomai i tha: Zot, ne nuk e dimë se ku po shkon; si mund ta njohim rrugën? Jezusi i tha: Unë jam udha, e vërteta dhe jeta; askush nuk vjen tek Ati përveçse nëpërmjet meje” (Gjoni 14,4-6)
Miqtë e mi kishin të drejtë kur thonë se ka shumë fe, por kur vjen puna për të kërkuar të vërtetën, Zotin e Plotfuqishëm, ka vetëm një rrugë. Në Letrën drejtuar Hebrenjve lexojmë për një rrugë të re dhe të gjallë për në shenjtërore: «Sepse tani, vëllezër dhe motra, nëpërmjet gjakut të Jezusit ne kemi guximin të hyjmë në shenjtërore, të cilën ai na e ka hapur si një të re. dhe të jetosh nëpër perde, domethënë nëpërmjet flijimit të trupit të tij» (Hebrenjve 10,19-20)
Fjala e Perëndisë zbulon se ka një rrugë të gabuar: «Dikujt një mënyrë i duket e drejtë; por në fund e çon në vdekje »(Fjalët e Urta 14,12). Perëndia na thotë që ne duhet t'i lëmë rrugët tona: "Sepse mendimet e mia nuk janë mendimet tuaja dhe rrugët tuaja nuk janë rrugët e mia", thotë Zoti, por sa më lart se qielli se toka, edhe rrugët e mia janë më të larta se rrugët tuaja dhe mendimet e mia si mendimet tuaja” (Isaia 55,8-9)
Në fillim kisha shumë pak kuptim për krishterimin, sepse shumë nga ndjekësit e tij nuk pasqyrojnë mënyrën e jetesës së Krishtit. Apostulli Pal e përshkroi të qenit i krishterë si rruga: «Por unë po ju rrëfej se, duke ndjekur mënyrën se si ata e quajnë sekt, i shërbej Perëndisë së etërve të mi, që të besoj gjithçka që është shkruar në ligj dhe në profetët» (Veprat 24,14).
Pali ishte rrugës për në Damask për të lidhur me zinxhirë ata që ndiqnin atë rrugë. Tavolinat u kthyen, sepse "Sauli" u verbua nga Jezusi gjatë rrugës dhe ai humbi shikimin. Kur Pali u mbush me Frymën e Shenjtë, luspat i ranë nga sytë. Ai rifitoi shikimin dhe filloi të predikonte në mënyrën se si e urrente dhe vërtetoi se Jezusi ishte Mesia. "Menjëherë ai i predikoi Jezusit në sinagoga se ai ishte Biri i Perëndisë" (Veprat e Apostujve 9,20). Judenjtë planifikuan ta vrisnin për këtë, por Zoti ia fali jetën.
Cilat janë pasojat e ecjes në rrugën e Krishtit? Pjetri na nxit të ndjekim gjurmët e Jezuit dhe të mësojmë prej tij të jemi zemërbutë dhe të përulur: «Nëse vuani dhe duroni sepse bëni atë që është e mirë, është hir nga Perëndia. Sepse kjo është ajo që jeni thirrur të bëni, sepse edhe Krishti vuajti për ju dhe ju keni lënë shembull që të ndiqni gjurmët e tij» (1. Pjetri 2,20-21)
Falënderoni Zotin Atë që ju tregoi rrugën e shpëtimit nëpërmjet Jezu Krishtit, sepse Jezusi është e vetmja rrugë, besojini atij!
nga Natu Moti