dashuria e Zotit

dashuria e ZotitLulet e pranverës janë shtrirë fuqishëm e megjithatë butësisht dhe po mbajnë kokën drejt dritës së ngrohtë të diellit. Unik është Krijuesi ynë që ushtron gjithë dashurinë dhe fuqinë mbi të dukshmen dhe të padukshmen. Kur e shikojmë dhe ndërgjegjësohemi për këtë të vërtetë, habitemi. Ka disa gjëra që mund t'i shpjegojmë në mënyrë njerëzore, por ka gjëra që nuk mund t'i kuptojmë pa Frymën e Shenjtë.

"Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që të gjithë ata që besojnë në të të mos humbasin, por të kenë jetën e përjetshme" (Gjoni 3,16).

Dashuria e Zotit, që është thelbi i tij, depërton te ne njerëzit, edhe nëse duam t'i rezistojmë asaj në zemërgursinë tonë. Ngjashëm me lulet, ne me vetëdije ose pa vetëdije kemi një dëshirë të madhe për ngrohtësi dhe dritë në mbretërinë e errët tokësore. Prandaj kokat dhe zemrat tona shtrihen drejt Zotit tonë Krijues, prej të cilit mund të marrim dashurinë, dritën dhe jetën e tij.

Oferta bujare e Zotit për dashurinë hyjnore prek ju dhe mua personalisht, por në të njëjtën kohë edhe të gjithë njerëzit në tokë. Asnjë person nuk përjashtohet nga dashuria e Zotit, por të gjithë janë të bekuar me dashurinë e Zotit. Fatkeqësisht, shumë njerëz ende e injorojnë Perëndinë ose madje i bëjnë të gjitha ndalesat për të luftuar kundër ofertës së tij të mrekullueshme të dashurisë. Kjo është shumë e trishtueshme dhe për të ardhur keq, sepse dashuria që ai dëshiron të na japë është Biri i tij i dashur, Jezusi. Nuk është e mundur të marrësh një dhuratë më të madhe. Ashtu si Ati e do Birin e Tij Jezusin, Ai do ju dhe mua. Le t'ia besojmë veten së bashku Zotit, fjalës së tij dhe dashurisë së tij të pamasë. Jezusi erdhi në një botë që është në telashe sot si atëherë. Ai jetoi mes nesh dhe aq më tepër dha jetën në kryq nga dashuria për ne.

Shumë njerëz supozojnë se jeta jonë ka përfunduar më në fund kur ne vdesim. Por Jezusi na tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta” (Gjoni 11,25). Kjo është arsyeja pse vendosa të besoj në Jezusin dhe fjalët e tij. Tani jetoj me Jezusin dhe kam besim dhe besim tek ai. Nëpërmjet besimit tim, të dhënë nga Perëndia, jetoj jetën time të re në një marrëdhënie të përjetshme me Atin dhe Birin e Perëndisë. Edhe këtë marrëdhënie të përjetshme e mora si dhuratë. Nuk përfundon me vdekjen time, por do të ringjallet nga Jezusi kur të kthehet në ringjallje me një trup të ringjallur me të cilin unë do të jetoj përjetësisht në praninë e tij.

Në dashurinë e tij, Jezusi e ofroi këtë marrëdhënie, jetë të përjetshme dhe ringjallje jo vetëm për mua, por për ju dhe për të gjithë njerëzit që e pranojnë me mirënjohje dashurinë e Perëndisë.

nga Toni Püntener


Më shumë artikuj rreth dashurisë së Perëndisë:

Dashuria radikale

Dashuria e pakushtëzuar e Zotit