justifikim

516 justifikim“Më duhej të blija këto palë këpucë dhe gjeta disa në shitje. Ato përputhen në mënyrë të përkryer me fustanin që bleva javën e kaluar”. “Më duhej të shpejtoja makinën time në autobahn sepse makinat pas meje nxituan dhe më detyruan të eci më shpejt”. “E hëngra këtë copë tortë sepse ishte e fundit dhe më duhej të lija vend në frigorifer”. “Më duhej të përdorja një gënjeshtër të vogël të bardhë; sepse nuk doja të lëndoja ndjenjat e të dashurës sime”.

Të gjithë e kemi bërë atë. Ne filluam si fëmijë dhe vazhdojmë ta bëjmë këtë si të rritur. Ne e bëjmë atë sa herë që bëjmë diçka që e dimë se nuk duhet ta bëjmë - gjëra për të cilat duhet të ndihemi fajtorë. Por ne nuk ndihemi fajtorë sepse mendojmë se kemi një arsye të mirë për atë që bëjmë. Ne pamë një nevojë që na bëri të bëjmë atë që - të paktën në atë kohë - dukej e nevojshme, dhe nuk dukej se i lëndonte askujt. Quhet justifikim, dhe shumica prej nesh e bëjnë këtë pa e kuptuar fare. Mund të bëhet një zakon, një mënyrë të menduari që mund të na pengojë të marrim përgjegjësinë për veprimet tona. Shpesh justifikohem kur hap gojën time të madhe dhe them diçka jomiqësore ose kritike.

Po, unë them gjëra jo të mira herë pas here. Gjuha është e vështirë të kontrollohet. Kur justifikohem, unë (pothuajse) heq fajin tim dhe i lejoj vetes ndjenjën e kënaqur që kam ndihmuar marrësin e komenteve të mia të mësojnë dhe të rriten shpirtërisht.
Arsyetimi ynë na bën disa gjëra për ne. Kjo mund të na ndihmojë të ndihemi më superior ndaj të tjerëve. Ajo mund të marrë borxhin tonë larg. Kjo na ndihmon të mendojmë se kemi të drejtë dhe ajo që bëjmë është në rregull. Mund të na japë një ndjenjë sigurie që nuk do të përjetojmë asnjë pasojë negative. E drejtë? Wrong! Justifikimi yt nuk na bën fajtor. Kjo nuk na ndihmon, por na jep ide të gabuara që ne të mund të largohemi nga sjellja jonë e keqe. A ka ndonjë justifikim që na bën të pafajshëm? Arsyetimi në sytë e Perëndisë përcakton një akt me të cilin mëkatarët e padrejtë justifikohen nga Jezui.

Kur marrim justifikimin nga Perëndia nëpërmjet besimit dhe besimit vetëm, na çlirojnë nga fajësia dhe na bëjnë të pranueshme për Të. Arsyetimi i tij nuk është si i vetmi, përmes të cilit përpiqemi të paraqesim veten të pafajshëm për të ashtuquajturat arsye të mira për keqbërjet tona. Arsyetimi i vërtetë vjen vetëm nëpërmjet Krishtit. Është drejtësia e Tij që Perëndia ka futur në ne si cilësi, por kjo nuk është e jona.

Nëse jemi vërtet të justifikuar nga besimi i gjallë në Krishtin, nuk kemi më ndjenjën për të justifikuar veten. Arsyetimi hyjnor varet nga besimi i vërtetë, i cili në mënyrë të pashmangshme çon në vepra të bindjes. Bindja ndaj Jezusit, Zotit tonë, do të na zbulojë përgjegjësinë tonë në rrethana të tilla siç përmendet në fillim të këtij artikulli, në mënyrë që t'i përshtasim ato. Ne do të njohim motivet tona, do të marrim përgjegjësi dhe do të pendoheni.

Arsyetimi i vërtetë nuk jep një ndjenjë të rreme sigurie, por siguri të vërtetë. Ne nuk do të jemi vetëm në sytë tanë, por në sytë e Perëndisë. Dhe ky është një gjendje shumë më e mirë.

nga Tammy Tkach


pdfjustifikim