Me durim për të punuar

408 me durimTë gjithë e dimë thënien "Durimi është një virtyt". Edhe pse jo në Bibël, Bibla ka shumë për të thënë për durimin. Pali i quan ata fryt të Frymës së Shenjtë (Galatasve 5,22). Ai gjithashtu na inkurajon të jemi të durueshëm në fatkeqësi2,12) të presim me durim atë që nuk e kemi ende (Romakët 8,25) të duroni njëri-tjetrin me durim në dashuri (Efesianëve 4,2) dhe të mos lodhemi duke bërë mirë, sepse po të durojmë do të korrim edhe ne (Galatasve 6,9). Bibla na thotë gjithashtu të "presim te Zoti" (Psalmi 27,14), por fatkeqësisht kjo pritje e pacientit keqkuptohet nga disa si pritje pasive.

Një nga pastorët tanë rajonalë mori pjesë në një konferencë ku çdo kontribut në diskutimin në lidhje me rinovimin ose misionin u prit me përgjigjen e udhëheqësve të kishës: "Ne e dimë se duhet ta bëjmë këtë në të ardhmen, por tani për tani presim Zotin." Jam i sigurt se këta udhëheqës mendonin se po ushtronin durim duke pritur që Perëndia t'u tregonte se si t'u afroheshin njerëzve jo të kishës. Ka kisha të tjera që presin për një shenjë nga Zoti nëse duhet të ndryshojnë ditët apo oraret e adhurimit për ta bërë më të përshtatshëm për besimtarët e rinj. Pastori rajonal më tha se gjëja e fundit që bëri ishte t'i pyeste udhëheqësit: "Çfarë prisni që Zoti të bëjë?" Ai më pas u shpjegoi atyre se Perëndia me siguri po priste që ata të bashkoheshin në punën e Tij tashmë aktive. Kur mbaroi, një "Amen" dëgjohej nga lagje të ndryshme.

Kur përballemi me vendime të vështira, të gjithë do të donim të merrnim një shenjë nga Perëndia për t'u treguar të tjerëve—një shenjë që na tregon se ku të shkojmë, si dhe kur të fillojmë. Kjo nuk është mënyra se si Zoti zakonisht punon me ne. Në vend të kësaj ai thjesht thotë "më ndiqni" dhe na nxit të bëjmë një hap përpara pa kuptuar detajet. Duhet të kujtojmë se para dhe pas Rrëshajëve, apostujt e Jezuit herë pas here përpiqeshin të kuptonin se ku po i çonte Mesia. Megjithatë, megjithëse Jezusi është një mësues dhe udhëheqës i përsosur, ata nuk ishin studentë dhe dishepuj të përsosur. Ne, gjithashtu, shpesh përpiqemi të kuptojmë se çfarë po thotë Jezusi dhe ku po na çon Ai – ndonjëherë kemi frikë të shkojmë më tej sepse kemi frikë se do të dështojmë. Kjo frikë shpesh na shtyn në mosveprim, të cilin më pas gabimisht e barazojmë me durimin—pritjen e Zotit.

Ne nuk duhet të kemi frikë nga gabimet tona ose mungesën e qartësisë për rrugën përpara. Ndonëse dishepujt e hershëm të Jezusit bënë shumë gabime, Zoti vazhdoi t'u jepte atyre mundësi të reja për t'u bashkuar me veprën e Tij—për ta ndjekur Atë atje ku Ai i udhëhoqi, edhe nëse kjo do të thoshte të bënin korrigjime gjatë rrugës. Jezusi punon në të njëjtën mënyrë edhe sot, duke na kujtuar se çdo "sukses" që përjetojmë do të jetë rezultat i punës së tij dhe jo i yni.

Ne nuk duhet të alarmohemi nëse nuk mund t'i kuptojmë plotësisht qëllimet e Perëndisë. Në kohë pasigurie, na kërkohet të jemi të durueshëm, dhe në disa raste kjo do të thotë të presim ndërhyrjen e Zotit para se të bëjmë hapin tjetër. Cilado qoftë situata, ne jemi gjithmonë dishepujt e Jezusit që jemi thirrur ta dëgjojmë dhe ta ndjekim. Ndërsa bëjmë këtë udhëtim, mbani mend se stërvitja jonë nuk ka të bëjë vetëm me lutjen dhe leximin e Biblës. Zbatimi praktik merr një pjesë të madhe - ne ecim përpara me shpresë dhe besim (të shoqëruar me lutje dhe Fjalë), edhe kur nuk është e qartë se ku po çon Zoti.

Perëndia dëshiron që kisha e tij të jetë e shëndetshme dhe kështu të sjellë rritje. Ai dëshiron që ne të bashkohemi me misionin e tij për botën, të ndërmarrim hapa të bazuara në ungjill për të shërbyer në shtëpitë tona. Nëse bëjmë këtë do të bëjmë gabime. Në disa raste, përpjekjet tona për ta sjellë ungjillin tek të huajt e kishës nuk do të jenë aq të suksesshme. Por ne do të mësojmë nga gabimet. Ashtu si në Kishën e hershme të Dhiatës së Re, Zoti ynë do t'i përdorë me mirësi gabimet tona nëse ua besojmë Atij dhe pendohemi, nëse është e nevojshme. Ai do të na forcojë dhe do të na zhvillojë dhe do të na formësojë që të ngjajë imazhin e Krishtit. Falë këtij kuptimi nuk do ta konsiderojmë mungesën e rezultateve të menjëhershme si një dështim. Perëndia mund dhe do të sjellë përpjekjet tona për të realizuar në kohën e tij dhe në mënyrën e vet, veçanërisht kur këto përpjekje janë të drejtuara për t'i drejtuar njerëzit te Jezusi duke jetuar dhe duke ndarë lajmin e mirë. Mund të jetë që frutat e para që shohim do të ndikojnë në jetën tonë.

"Suksesi" i vërtetë në mision dhe shërbim vjen vetëm në një rrugë: nëpërmjet besnikërisë ndaj Jezusit, shoqëruar me lutje dhe fjalën biblike, me anë të së cilës Fryma e Shenjtë na drejton drejt së vërtetës. Mbani mend, ne nuk do ta mësojmë këtë të vërtetë menjëherë dhe mosveprimi ynë mund të pengojë përparimin tonë. Pyes veten nëse mosveprimi mund të jetë për shkak të frikës nga e vërteta. Jezusi u shpalli vazhdimisht dishepujve vdekjen dhe ringjalljen e tij dhe nga frika e kësaj të vërtete ata u paralizuan përkohësisht në aftësinë e tyre për të vepruar. Kështu ndodh shpesh edhe sot.

Kur diskutojmë përfshirjen tonë në kontaktin e Jezusit me ata jashtë kishës, ne shpejt kemi reagime frike. Megjithatë, ne nuk duhet të kemi frikë, sepse "më i madh është ai që është në ju se ai që është në botë" (1. Johannes 4,4). Frika jonë zhduket kur besojmë te Jezusi dhe fjala e tij. Besimi është me të vërtetë armiku i frikës. Kjo është arsyeja pse Jezusi tha: "Mos kini frikë, vetëm besoni" (Mark 5,36).

Kur angazhohemi aktivisht në misionin dhe shërbimin e Jezusit me anë të besimit, nuk jemi vetëm. Zoti i gjithë krijimit qëndron pranë nesh, ashtu siç bëri Jezusi shumë kohë më parë në malin në Galile (Mateu 28,16) u kishte premtuar dishepujve të tij. Pak para se të ngjitej në qiell, ai u dha atyre atë që zakonisht njihet si porosia: "Dhe Jezusi erdhi dhe u tha atyre: 'Mua më është dhënë çdo autoritet në qiell dhe në tokë. Prandaj shkoni dhe bëni dishepuj nga të gjitha kombet: pagëzoni në emër të Atit dhe të Birit dhe të Frymës së Shenjtë dhe mësojini të zbatojnë gjithçka që ju kam urdhëruar. Dhe ja, unë jam me ju gjithmonë, deri në mbarim të botës” (Mateu 28,18-20)

Vini re vargjet përmbyllëse këtu. Jezui fillon duke thënë se ai ka «gjithë autoritetin në qiell dhe në tokë», pastaj përfundon me këto fjalë sigurie: «Unë jam me ju gjithmonë». Këto deklarata duhet të jenë burim ngushëllimi të madh, besim të madh dhe liri të madhe për ne në atë që Jezusi na urdhëroi: Bëjini dishepuj nga të gjitha kombet. Ne e bëjmë këtë me guxim - duke e ditur se po marrim pjesë në punën e Atij që ka gjithë fuqinë dhe autoritetin. Dhe ne e bëjmë atë me besim, duke e ditur se ai është gjithmonë me ne. Me këto mendime në mendje – në vend të atyre që e kuptojnë durimin si pritje kot – ne presim me durim Zotin ndërsa marrim pjesë aktive në punën e Tij për të bërë dishepuj të Jezusit në komunitetet tona. Në këtë mënyrë do të marrim pjesë në atë që mund ta quajmë të punosh me durim. Jezusi na urdhëron të bëjmë gjëra të tilla, sepse kjo është rruga e tij - rruga e besnikërisë që jep frytin e mbretërisë së tij të kudondodhur. Pra, le të punojmë së bashku me durim.

nga Joseph Tkach


pdfMe durim për të punuar