Romakëve 10,1-15: Lajmi i mirë për të gjithë
Pali shkruan në romakët: «Të dashur vëllezër e motra, atë që kërkoj me gjithë zemër nga izraelitët dhe kërkoj nga Perëndia për ta është që ata të shpëtohen» (Rom 10,1 NGÜ).
Por kishte një problem: «Sepse ata nuk mungojnë në zell për çështjen e Perëndisë; Unë mund të dëshmoj. Ajo që u mungon është njohja e duhur. Ata nuk e kanë kuptuar se çfarë ka lidhje me drejtësinë e Perëndisë dhe përpiqen të qëndrojnë përpara Perëndisë nëpërmjet drejtësisë së tyre. Duke vepruar kështu, ata refuzojnë drejtësinë e Perëndisë në vend që t'i nënshtrohen "(Rom 10,2-3 NGÜ).
Izraelitët Pavël e dinin se donin të bënin drejtësi për Perëndinë me veprat e tyre (duke i mbajtur ligjet).
"Sepse me Krishtin është arritur qëllimi, që është në ligj: kushdo që beson në të, shpallet i drejtë. Rruga drejt drejtësisë është e njëjtë për hebrenjtë dhe johebrenjtë "(Rom 10,4 NGÜ). Nuk mund të arrish drejtësinë e Perëndisë duke përmirësuar vetveten. Perëndia ju jep drejtësi.
Ne të gjithë ndonjëherë jetonim sipas ligjeve. Kur isha një djalë, kam jetuar nën ligjet e nënës sime. Një nga rregullat e saj ishte, pasi luaja në oborr, duke hequr këpucët para se të hyn në apartament. Unë kisha për të pastruar këpucë shumë të ndotura me ujë në verandë.
Jezusi pastron pluhurin
Perëndia nuk është ndryshe. Ai nuk dëshiron që ndotësia e mëkateve tona të përhapet në të gjithë shtëpinë e tij. Problemi është, ne nuk kemi asnjë mënyrë për të pastruar veten dhe ne nuk mund të hyjmë derisa të jemi të pastër. Perëndia lejon vetëm ata që janë të shenjtë, pa mëkat dhe të pastër në banesën e tij. Askush nuk mund ta arrijë këtë pastërsi me vete.
Prandaj Jezusi duhej të dilte nga shtëpia për të na pastruar. Vetëm ai mund të na pastrojë. Nëse jeni të zënë duke u liruar nga ndotja juaj, ju mund të pastroni veten deri në ditën e fundit, nuk do të jetë e mjaftueshme për të hyrë në shtëpi. Megjithatë, nëse besoni atë që thotë Jezusi, sepse tashmë ju ka pastruar, mund të hyni në shtëpinë e Perëndisë dhe të uleni në tryezën e tij për të ngrënë.
Vargjet 5-15 në Romakët 10 merren me këtë fakt: Është e pamundur të njohësh Zotin derisa mëkati të eliminohet. Njohuria e Perëndisë nuk mund ta heqë mëkatin tonë.
Për të mbështetur këtë pikë në Romakët 10,5-8, Pali citon 5. Moisiu 30,11-12: "Mos flisni në zemrën tuaj: kush dëshiron të ngjitet në qiell? - sikur të sjellë Krishtin nga atje poshtë ". Kjo do të thotë se si njerëz mund të kërkojmë dhe gjejmë Perëndinë. Fakti është që Perëndia vjen tek ne dhe na gjen.
Fjala e përjetshme e Perëndisë ka ardhur tek ne si Perëndia dhe njeriu, Biri i Perëndisë, Jezu Krishti i mishit dhe i gjakut. Nuk mund ta gjejmë në qiell. Ai vendosi në lirinë e tij hyjnore të zbriste te ne. Jezusi na shpëtoi njerëzit duke larë mjegullën e mëkatit dhe duke na hapur rrugën që ne të hynim në shtëpinë e Perëndisë.
Kjo shtron pyetjen: A besoni atë që thotë Perëndia? A mendoni se Jezusi ju ka gjetur dhe e keni larë ndyrën tuaj, që tani të hyni në shtëpinë e tij? Nëse nuk e besoni këtë, ju jeni jashtë shtëpisë së Perëndisë dhe nuk mund të hyni.
Pali flet në Romakët 10,9-13 NG: "Pra, nëse rrëfeni me gojën tuaj se Jezusi është Zot dhe besoni me zemrën tuaj se Perëndia e ringjalli prej së vdekurish, do të shpëtoheni. Sepse një njeri shpallet i drejtë kur dikush i beson zemrës; njëri ruhet nëse dikush e pranon "besimin" me gojën. Prandaj thuhet në Shkrimin: "Kushdo që ka besim tek ai do të shpëtohet nga humbja" (Jes 28,16). Nëse dikush është një hebre apo një pagëzor nuk bën dallim: të gjithë kanë të njëjtin Zot dhe i lejon secili të ndajë pasurinë e tij, të cilët e quajnë "në lutje". "Ai që thërret emrin e Zotit do të shpëtohet" (Joel 3,5 LUT).
Ky është realiteti: Perëndia shpengoi krijimin e tij nëpërmjet Jezu Krishtit. Ai i lau mëkatet tona dhe na bëri të pastër përmes sakrificës së tij, pa ndihmën dhe kërkesën tonë. Nëse ne besojmë në Jezusin dhe rrëfejmë se ai është Zoti, ne tashmë jetojmë në këtë realitet.
Shembull i skllavërisë
Në 1. Janar 1863 nënshkroi proklamimin e emancipimit tek Presidenti Abraham Lincoln. Ky urdhër ekzekutiv tha se të gjithë skllevërit në të gjitha shtetet e kryengritjes kundër qeverisë amerikane tani janë të lirë. Lajmi i kësaj lirie arriti skllevërit e Galveston, Teksas, vetëm në 19. Qershor 1865. Për dy vjet e gjysmë, këta skllevër nuk dinin për lirinë e tyre dhe nuk provuan realitetin derisa ushtarët e Ushtrisë Amerikane u thanë atyre.
Jezusi është Shpëtimtari ynë
Rrëfimi ynë nuk na shpëton, por Jezusi është Shpëtimtari ynë. Nuk mund ta kryejmë Zotin për të bërë diçka për ne. Veprat tona të mira nuk mund të na bëjnë pa mëkat. Nuk ka rëndësi se çfarë lloj aktiviteti është. Nëse kjo është duke iu bindur një rregulli - si ta mbash një ditë të shenjtë ose të shmangësh alkoolin - ose nëse është aktiviteti për të thënë, "unë besoj". Pali thotë pa mëdyshje: "Edhe një herë, me hirin e Perëndisë, ju jeni të shpëtuar për shkak të besimit. Pra, nuk ju detyroheni shpëtimit tuaj vetes; jo, është dhuratë e Perëndisë "(Eph 2,8 NGÜ). Edhe besimi është një dhuratë e Perëndisë!
Perëndia nuk pret një rrëfim
Ndihmon për të kuptuar dallimin midis një kontrate dhe rrëfimit. Një kontratë është një marrëveshje ligjore në të cilën bëhet një shkëmbim. Secila palë është e detyruar të tregtojë diçka për diçka tjetër. Nëse kemi një kontratë me Perëndinë, përkushtimi ynë ndaj Jezusit do të na shpëtojë. Por nuk mund ta kryejmë Zotin për të vepruar në emër tonë. Hiri është Krishti, i cili vendos në lirinë e tij hyjnore që të zbresë tek ne.
Në një gjykatë të hapur, një person pranon me rrëfimin se faktet ekzistojnë. Një kriminel mund të thotë: "Unë pranoj që i kam vjedhur mallrat. Ai e pranoi realitetin në jetën e tij. Po kështu, një ndjekës i Jezuit thotë: "Unë pranoj, duhet të shpëtohem, ose Jezusi të më shpëtojë.
I thirrur për liri
Çfarë skllevër 1865 e nevojshme në Teksas nuk ishte një kontratë për të blerë lirinë e tyre. Duhej të dinin dhe të pranonin se ishin tashmë të lirë. Liria e tyre ishte vendosur tashmë. Presidenti Lincoln ishte në gjendje ta lirojë, dhe e liroi me urdhër të tij. Perëndia kishte të drejtën të na shpëtonte dhe na shpëtoi nëpërmjet jetës së djalit të tij. Ajo që skllavet duhej në Teksas ishte të dëgjonte lirinë e tyre për të besuar se ishte e vërtetë dhe për të jetuar në përputhje me rrethanat. Skllevërit kanë nevojë që dikush të vijë dhe t'u tregojë se janë të lirë.
Ky është mesazhi i Palit në Romak 10: 14 NGÜ: "Tani është kështu: Ju mund ta thërrisni Zotin vetëm nëse besoni në të. Ju vetëm mund të besoni në atë nëse keni dëgjuar për të. Ju vetëm mund të dëgjoni prej tij kur ka dikush që njofton mesazhin prej tij ".
A mund të imagjinoni se çfarë ishte sikur këta skllevër të hynin pambukun në shkallën 40 të Teksasit në qershor dhe të dëgjonin lajmin e mirë të lirisë së tyre? Ata përjetuan ditën më të mirë të jetës së tyre! Në Romakëve 10,15, Pali citon nga Isaia: «Sa të bukura janë këmbët e atyre që sjellin lajme të mira» (Jes 52,7).
Cili është roli ynë?
Cili është roli ynë në planin e shpëtimit të Perëndisë? Ne jemi lajmëtarët e tij të gëzimit dhe mbajmë lajmin e mirë të lirisë për ata që nuk kanë dëgjuar asgjë për lirinë e tyre. Nuk mund ta shpëtojmë një person të vetëm. Ne jemi të dërguarit, lexuesit e lajmit të mirë dhe sjellim lajmin e mirë: "Jezusi ka bërë gjithçka, je i lirë"!
Izraelitët Pavël e dinte dëgjuar lajmin e mirë. Ata nuk besonin fjalët që Pali i solli. A besoni në çlirimin nga skllavëria juaj dhe jetoni në lirinë e re?
nga Jonathan Stepp
