Ashtu si shumë njerëz të tjerë, jam i interesuar në familjen mbretërore britanike. Lindja e princit të ri Xhorxh ishte një ngjarje veçanërisht emocionuese jo vetëm për prindërit e sapolindur, por edhe për historinë që ky djalë i vogël mban me vete.
Kam lexuar libra rreth mbretërve dhe gjykatave të tyre, dhe kam parë dokumentarë dhe filma historikë. Vura re se personi, kreu i të cilit mban kokën, sjell një jetë të pasigurt dhe ata që janë pranë mbretit. Një ditë ata janë shoqëria e preferuar e mbretit dhe të ardhshëm ata janë çuar në gijotinë. Edhe besimtarët më të afërt të mbretit nuk mund të ishin të sigurt për besnikërinë e tij. Në kohën e Henry VIII, krerët u rrokullisën shpesh në mënyrë alarmante. Në ditët e kaluara mbretërit në mënyrë arbitrare vendosën nëse i pëlqente apo jo. Ata shpesh përdorin njerëzit për të vënë planet e tyre në veprim. Gjykata dhe nganjëherë edhe mbarë vendi mbajti frymën kur mbreti vdiq, sepse nuk e dinin nëse do të ishin më mirë me të ndjerin ose monarkun e ardhshëm.
Është shumë e lehtë të shohësh nga ku rrjedh ligjshmëria në qarqet e krishtera dhe pse e ngatërrojmë qenien e Perëndisë me cilësitë e udhëheqësve, baballarëve dhe autoriteteve të tjera. Për ata që jetonin në një monarki, mbreti ishte gati në një nivel me Perëndinë. Ajo që ai tha ishte ligji dhe të gjithë ishin të varur nga hiri i tij, edhe pse ai besonte se ishte shumë larg për t'u parë.
Nëse nuk e kuptojmë se kush është Perëndia, ne gjithashtu mund të besojmë se ligjet e tij janë arbitrare, se ne jemi të varur nga zemërimi i tij dhe se nëse qëndrojmë larg prej tij, nuk do të shihet. Pas të gjitha, ai është shumë i zënë për t'u kujdesur për secilën prej tyre. Ai është larg, diku në qiell. Ose, ne besojmë se jemi të sigurt, nëse bëjmë gjithçka për vullnetin e tij: shumë njerëz besojnë se ata mund të fitojnë vetëm favorin duke qenë mjaft të mirë për Perëndinë. Por Perëndia nuk është si mbretërit tokësorë. Ai qeveris universin me dashuri, hir dhe mirësi. Ai nuk vepron në mënyrë arbitrare dhe nuk luan lojëra me jetën tonë.
Ai na çmon dhe na respekton si fëmijët që ka krijuar. Ai nuk vendos se kush jeton dhe që vdes në një trillim, por na lejon të jetojmë plotësisht jetët tona dhe të marrim vendimet tona, për më mirë dhe për keq.
Askush prej nesh, pa marrë parasysh se çfarë vendimi ai bën, duhet të shqetësohet nëse ne jemi në favor të Jezusit tonë Mbreti apo jo. Ne jetojmë në dhe nëpërmjet hirit të Perëndisë, i cili është i përjetshëm, i dashur dhe i plotë. Hiri i Perëndisë nuk ka kufizime. Ai nuk na jep neve ne nje dite dhe heren e ardhshme ai na merr ne. Ne nuk duhet të fitojmë ndonjë gjë prej tij. Hiri i tij është gjithnjë i disponueshëm, gjithmonë i bollshëm dhe i pakushtëzuar, siç është dashuria e Perëndisë. Nën dashurinë dhe kujdesin e mbretit tonë, nuk duhet të shqetësohemi për kokën tonë, sepse ne jemi gjithmonë në favor të tij.
nga Tammy Tach