Krijesa të reja

Fara, qepë, vezë, krimba. Këto gjëra janë emocionuese, apo jo? Kur kam mbjellë llamba lule këtë pranverë, isha pak skeptik. Si mund të prodhonin këto lara të shëmtuara, kafe, të rënda në lule të bukura në etiketën e paketës?

E pra, me disa kohë, disa ujë, dhe disa dielli, skepticizmi im u kthye në frikë në mënyrë që mikrobet e gjelbër të mbinë nga toka e parë. Pastaj u shfaqën buds. Pas kësaj, këto lule të mëdha rozë dhe të bardhë, 15 cm u hapën. Pra, nuk ka reklama të rreme! Çfarë mrekulli!

Edhe një herë shpirtërorja reflektohet në atë fizike. Le të shohim përreth. Le të shikohemi në pasqyrë. Si munden këta njerëz të mishit, egoistë, të kotë, lakmitarë, idhujtarë (etj.) të bëhen të shenjtë dhe të përsosur si tek 1 Pjetri 1,15 dhe Mateu 5,48 parashikuar? Kjo kërkon shumë imagjinatë, të cilën, për fatin tonë, Zoti e zotëron me bollëk.

Ne jemi tamam si ato onions ose fara në tokë. Ata dukeshin të vdekur. Nuk duket të ketë jetë në to. Para se të bëheshim të krishterë, ishim të vdekur në mëkatet tona. Nuk kishim jetë. Dhe pastaj ndodhi diçka e mrekullueshme. Kur filluam të besonim në Jezusin, bëheshim krijesa të reja. E njëjta forcë që e ringjalli Krishtin prej së vdekurish na ka ringjallur edhe nga të vdekurit.

Na është dhënë jeta e re siç është në 2 Korintasve 5,17 do të thotë: “Nëse një person i përket Krishtit, ai tashmë është një 'krijesë e re'. Ajo që ka qenë ka mbaruar; diçka krejtësisht e re (jeta e re) ka filluar!” (Rev.GN-1997)

Në artikullin tim për identitetin tonë në Krishtin, kam vënë "të zgjedhur" në këmbët e kryqit. "Krijimi i ri" tani po ngjitet në trungun vertikal. Perëndia dëshiron që ne të jemi pjesë e familjes së tij; prandaj ai na formon në krijesa të reja nëpërmjet fuqisë së Shpirtit të Shenjtë.

Ashtu si ato qepë nuk i ngjajnë më asaj që kam mbjellë më parë, ashtu edhe ne besimtarët nuk i ngjajmë më njeriut që ishim dikur. Ne jemi të rinj Ne nuk mendojmë më ashtu siç mendonim më parë, nuk sillemi dhe nuk i trajtojmë të tjerët si më parë. Një tjetër ndryshim shumë i rëndësishëm: ne nuk mendojmë më për Krishtin siç mendonim për të. Rev. GN-1997 citon 2 Korintasve 5,16 si vijon: "Kjo është arsyeja pse tani e tutje nuk do të gjykoj më askënd sipas standardeve [thjesht] njerëzore [vlerave tokësore], madje as Krishtin, të cilin dikur e gjykoja [sot e njoh shumë ndryshe nga më parë]."

Na është dhënë një perspektivë e re për Jezusin. Ne nuk e shohim më nga një perspektivë tokësore dhe jobesimtare. Ai nuk ishte vetëm një mësues i madh. Ai nuk ishte vetëm një person i mirë që jetonte si duhet. Ai nuk ishte i shpejtë për të nisur një armë në botë.

Ai është Zoti dhe Shpëtimtari, Biri i Perëndisë së gjallë. Ai është ai që vdiq për ne. Ai është ai që dha jetën e tij për të na dhënë jetën jetën e tij. Ai na ka bërë të re.

nga Tammy Tkach


pdfKrijesa të reja